درمان سرطان تیروئید(رادیو ید)

غده تیروئید شما تقریباً همه ید موجود در بدن را جذب می کند. به همین دلیل ، از ید رادیواکتیو (RAI که به آن I-131 نیز گفته می شود) می تواند برای معالجه سرطان تیروئید استفاده شود. RAI به طور عمده در سلولهای تیروئید جمع می شود ، جایی که پرتودرمانی می تواند غده تیروئید و سایر سلولهای تیروئید (از جمله سلولهای سرطانی) که ید را جذب می کنند را از بین ببرد ، با تأثیر کمی بر بقیه بدن شما. دوز پرتوی که در اینجا استفاده می شود بسیار قوی تر از مقدار مورد استفاده در اسکن های رادیواکتیو است که در تست های سرطان تیروئید توضیح داده شده است.

این روش درمانی می تواند برای تخریب (از بین بردن) هرگونه بافت تیروئید که با عمل جراحی از بین نرفته و یا برای درمان برخی از انواع سرطان تیروئید که در غدد لنفاوی و سایر نقاط بدن گسترش یافته اند ، استفاده شود.

ید درمانی رادیواکتیو در افراد مبتلا به سرطان پاپیلری یا فولیکول تیروئید (سرطان متمایز تیروئید) که به گردن یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است ، به افراد کمک می کند تا عمر طولانی تر کنند و اکنون در چنین مواردی روش استاندارد است. اما فواید روش RAI درمانی برای افرادی که مبتلا به سرطانهای کوچک غده تیروئید هستند و به نظر نمی رسد گسترش یافته باشد ، کمتر مشخص است که اغلب با جراحی می توان به طور کامل از بین رفت. در مورد خطرات و مزایای استفاده از روش RAI درمانی با پزشک خود صحبت کنید. از ید رادیواکتیو نمی توان برای درمان سرطان آنپلاستیک (تمایز نیافته) و مدولاری تیروئید استفاده کرد زیرا این نوع سرطان ید را به خود اختصاص نمی دهد.

آماده سازی برای RAI درمانی

برای اینکه RAI درمانی موثرتر باشد ، باید سطح بالایی از هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH یا تیروتروپین) در خون داشته باشید. این هورمون همان چیزی است که باعث می شود بافت تیروئید (و سلول های سرطانی) ید رادیواکتیو را به خود اختصاص دهند. اگر تیروئید شما برداشته شده است ، چند روش برای افزایش سطح TSH قبل از درمان با RAI وجود دارد:

یک راه این است که مصرف قرص های هورمون تیروئید را برای چند هفته متوقف کنید. این باعث می شود سطح هورمون تیروئید بسیار کم (کم کاری تیروئید) شود و همین امر باعث می شود غده هیپوفیز TSH بیشتری را آزاد کند. این کم کاری تیروئید عمدی موقتی است ، اما اغلب باعث ایجاد علائمی مانند خستگی ، افسردگی ، افزایش وزن ، یبوست ، درد عضلات و کاهش غلظت می شود.
روش دیگر دریافت تزریق تیروتروپین (تیروژن) است که می تواند از مهار هورمون تیروئید برای مدت طولانی جلوگیری کند. این دارو روزانه به مدت ۲ روز و پس از آن RAI در روز ۳ داده می شود.

اکثر پزشکان همچنین توصیه می کنند که ۱ یا ۲ هفته قبل از درمان رژیم غذایی کم ید را دنبال کنید. این به معنی اجتناب از غذاهایی است که حاوی نمک یددار و رنگ قرمز و همچنین محصولات لبنی ، تخم مرغ ، غذاهای دریایی و سویا هستند.

خطرات و عوارض جانبی

بدن شما پس از انجام RAI درمانی ، مدتی پرتوهای خود را از دست خواهد داد. بسته به دوز رادیوایودین مورد استفاده و جایی که تحت درمان قرار می گیرید ، ممکن است لازم باشد چند روز پس از معالجه در بیمارستان بمانید ، در یک اتاق مخصوص انزوا بمانید تا دیگران در معرض اشعه قرار نگیرند. ممکن است برخی از افراد نیازی به بستری نداشته باشند. پس از اجازه رفتن به منزل بعد از معالجه ، دستورالعمل هایی در مورد چگونگی محافظت از دیگران در معرض تابش و مدت زمان نیاز به اقدامات احتیاطی به شما داده می شود. این دستورالعمل ها ممکن است با توجه به مرکز درمانی کمی متفاوت باشد. قبل از ترک بیمارستان حتماً دستورالعمل ها را درک کرده اید.

عوارض جانبی کوتاه مدت درمان RAI ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حساسیت و تورم گردن
تهوع و استفراغ
تورم و حساسیت به غدد بزاقی
دهان خشک
تغییر طعم

جویدن آدامس یا مکیدن شیرینی سخت ممکن است به مشکلات غده بزاقی کمک کند.

درمان رادیو ید همچنین باعث تشکیل اشک در برخی افراد می شود و منجر به خشکی چشم می شود. اگر لنزهای تماسی دارید ، از پزشک خود بپرسید که چه مدت باید آنها را دور نگه دارید.

مردانی که به دلیل بسیاری از روشهای درمانی با RAI ، مقدار زیادی پرتودرمان دریافت می کنند ، ممکن است تعداد اسپرم کمتری داشته یا به ندرت نابارور شوند. ید رادیواکتیو همچنین ممکن است بر تخمدانهای خانم تأثیر بگذارد و ممکن است برخی از خانم ها تا یک سال پس از درمان دوره نامنظم داشته باشند. بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که خانم ها به مدت ۶ ماه تا یک سال پس از درمان از بارداری خودداری کنند. در کودکان متولد والدینی که قبلاً ید رادیواکتیو دریافت کرده اند ، هیچ عارضه ای مشاهده نشده است.

اگر در مورد خطرات و مزایای احتمالی درمان خود سؤال دارید با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.